लघु-कथाएं [ LOVE, SUSPENCE, THRILLER ]

लघु-कथाएं [ LOVE, SUSPENCE, THRILLER ]

 

कुछ लोग मानते हैं कि भूत-प्रतों की भी अपनी दुनिया है और कभी-कभी यह अपनी दुनिया से निकलकर हम मनुष्यों की दुनिया में आ जाते हैं फिर कुछ अनहोनी घटनाएं होने लगती हैं। जबकि कुछ लोग भूत-प्रतों की बातों पर विश्वास नहीं करते हैं। ऐसे लोगों के अनुसार दुनिया में भूत-प्रेत नाम की कोई चीज ही नहीं होती है। 
Sham ke 7.00 baj rahe the, suraj apne antim padaw par tha, uski lalima charo taraf faili huyi thi, thandi hawa ke jhoke table ke neeche rakhe huye news paper ke panno ko uda udakar ganw ganw ke khabro ke darshan karwa rahe the, gaw ke anpad log use bekar samajh ke dutkar rahe the, siway ranjeet ke jisne us kaagaz ke tukre ko bade hi samman ke sath uthakar saaf kiya aur prem bhari nigahon se uski oor dekhne laga.darasal ranjeet gaon ka ek padha likha naujawan tha jo ki naukri ke liye shahar mein 5 saal bhatak kar wapas gaon aa chuka tha aur abhi bhi usi ki talaash mein hain....

tabhi uski aankhein chamak uthi jab woh ek jagah naukri ka samachar padh leta hain,
par jab woh tareekh dekhta hain to jara shant ho jata hai.. Tareekh agle din ki hain aur chotte raste se jaane se bhi shahar pahunchne mein 10 ghante lagte hain.par majbori aadmi se kya nahi karwati woh soch leta hain ki chahe jo ho jaye woh aaj hi raat mein nikal jayega aur raat bhar chalte chalte woh shahar pahunch hi jayega.gaon walo ne use rokne ki bahut koshish ki par woh nahi mana gaon walo ne use batane ki koshish ki ki samne wale gaon ke raste mein kai ajeeb ghatnaye ghatti hain aur koi aatma thik savere kisi ki jaan le leti hain par woh padha likha berojgaar tha aur use rok pana asambhav hi tha isliye bo sb usse jyada bahas nahi karte aur fir ranjeet badh chala apni manzil ki oor
....

ranjeet un sunsaan rasto pe chal raha tha, jahan ke chappe chappe par manhusiyat likhi hui thi. ranjeet sochta hua ja raha tha ki ka koi aatma sach mein hain is raste mein jo ki apne shikaaar ko thik subah maarti ho. tbhi use kisi ke rone ki awaj aati h, ranjeet ke kadam thithak gaye un siskiyo ko sunkar pehle toh usne use andekha karne ki koshish ki par phir woh us awaz ki oor khich chala gaya aur waha dekhta hain ki ek usi ki umar ka naujawan baitha ro raha tha...,
ranjeet soch me dub jata h, aakhir is naujawan yubak ke sath kya hua hai..???
kahin ye koi bhoot to nahi h..???



ranjeet ek aas ke sath chala, sayad use is bar naukri mil jayegi. sandhya aur rat ka milan ho raha tha, charo oor andhere ke siway kuch ni tha, jhinguroo ki awaj rasto ko or adhik darwana bana rahi thi.....
ranjeet tej kadmo ke sath us khaufnak rasto se gujar raha tha, jiska jikr ganw bale kar rahe the, bo apne ganw se kuch dur hi pahucha hoga, tbhi use kisi ke rone ki awaj sunayi deti h, uske kadam bahI ke bAHi ruk jate hai, uske dimag me ganw balon ki bate ghumne lagti hai,
"kahi ye bo bhoot to nahi jiska jikar ganw bALE kar rahe the. ranjeet sochne lagta hai " nahi ye bo ni ho sakta bo to sawere ko nikalta h"
ranjeet bhram me pad jata h, bo awaj ki taraf jaye ya nahi.... ant me bo jane ka faishla karta h..
Ranjeet awaj ki taraf chalne lagta hai, waha bo dekhta hai ki ek usi ki umar ka naujawan baitha ro raha tha. ranjeet ko dekhkar woh darkar usse door bhagne lagta hain aur chikhne lagta hain
"bhoot bhoot bachao bachao" aur chikhte huye bo ek daldal ke pas se gujarata h ki tbi uska pair fisal jata h or yuvak us daldal me niche gir jata hai., ranjeet bhi uske peeche jata hain aur use dubte dekh uski madad karne ka jariya dhundhne lagta hain tabhi use ek rassi dikhti hain aur woh use us anjaan shaksa ki oor fenkta hain jiski madad se woh daldal se bahar aa jata hain ab uska bhay kuchh kam hua sa mahsoos hota hain


ranjeet use sahara dekar ek gire hue ped par baithata hain


ranjeet: tumhara naam kya hain bhai?

bunty: bunty

ranjeet: yahan is waqt kya kar rahe ho?

bunty: main toh yahan subah se phasa hua hu main apne chacha ke ghar jaa raha tha jab main in gaon ke ek jaise dikhne wale gharo mein aur jagah jagah ajeeb ajeeb junglo mein kho gaya agar tum mujhe na bachate toh main toh abhi mar hi gaya tha waise aap ka naam ka hain aur aap yahan kya kar rahe hain?

ranjeet apni puri kahani batata hain bunty ko aur dono sath chalne ka faisla karte hain


bunty: waise kya tumne us bhoot ki baat suni hain jo thik suryoda hote hi khoon karta hain?

ranjeet hansne ki koshish karta hain ar hansi prakritik roo se nikalti hi nahi hain uske halak se aur woh kehne ko majboor ho jata hain


ranjeet : haa suna toh maine bhi hain par main is baat ar vishwaas nahi karta ki koi bhoot hain bhi yahaan

bunty : par kai laashein mili hainlogo ki aur woh bhi isi jungle mein aur doctors ka kehna hain ki unki mrityu thik subah subah hui hain

ranjeet : are koi chor yaa daaku hoga jo ki yeh sab kar raha hoga taaki koi jungle mein nahi aae use pakadne

bunty : ho sakta hain par kyun koi daaku laasho ki aante nikaal leta hain aur unhe sukhne ke liye ped se latka deta hain

ranjeet: of course taaki log buri tarah darr jae

bunty : matlab tum nahi manoge

ranjeet : marte dam tak nahi yaa phir subah tak nahi ha ha ha ha

dono tez kadmo se apni apni manzilo ki oor badh rahe the ki tabhi unhe cheekho ki aawaze sunai di aur aisa laga mano saamne wale pure gaon mein bhagdar mach gayi ho....

Ganw me bhagdad machi huyi thi, hr koi idhar se udhar kisi dar ke karan bhag raha tha..

bunty : main is gaon mein aa chuka hu din mein yahan tab toh koi bhi nahi tha, Haa laashein jaroor thi kaafi sari aur ek laash toh dewaar se latki thi kyunki ek bada sa khanjar uske gale ke aar paar chala gaya hua tha aur woh saamne ki deewaar ko bhi bhed chuka tha woh bhayanak drishya main kabhi nahi bhula sakta uffff


ranjeet : agar tumne wakai is gaon mein laashein dekhi thi toh achanak yahan itne saare log kahan se aa gaye


bunty: mujhe lagta hain ki shayad woh koi aur gaon tha par woh bhi bilkul aisa hi dikhta tha sachhi are haso mat yaar main sach keh raha hu


ranjeet: tum bhi naa bas har samay confuse hi rehte ho ha ha ha ha


Dono ab gaon ke bilkul nazdeek pahunch chuke thai, aur dekh sakte thai ki kis prakar gaon wale apni jaan bachane ke liye bhag rahe thai, halaki unhe iska karan abhi tak nazar nahi aaya tha aur achha hota ki woh use nazar nahi aata kyunki jo manjar woh ab dekh raha tha shayad woh kisi lekhak ki parikalpana se bhi pare ki baat thi kyunki kaun vishwaas karta ki koi 9 foot ka aadmi ek ghode bar baithe hue ek hath mein talwaar aur ek hath mein apne sur ko lie hue unki oor aa bhi sakta hain.. par bhagyavash dono hi kaafi jaldi apne aap par kaabu pane mein safal ho gaye aur apni jaan bachane ke liye bhagne lage par woh wapas jaane ka jokhim nahi le sakte the kunki raat ke andhere mein daldal unhe maar dalti aur woh apni aisi maut nahi chahte the dono bichud chuke the aur ek dusre ki khairiat ki dua mangte hue dono hi chhipe hue the un shaitani aankhon se magar maut apna shikaar dhund hi leti hain....

kyunki us shaitan ki nazre ad chuki thi jhopdi ke peechhe chupe bunty par aur woh apne khooni khadag(talwaar) ko hava mein lahra deta hain uske sir ko kalam karne ke liye par, jako rakhe sayia maar sake naa koi


kyunki ain wakt par ranjeet wahan pahunch kar bunty ko zor ka dhakka dekar neeche zameen par gira deta hain aur apne vaar ko khali jaata dekh us shaitan ke nathune se toh mano jwala hi phut padti hain aur woh chingharta hua dono ke peeche bhagta hain..


ranjeet : tum thik toh ho


bunty: tumhari wajah se


ranjeet: ab kya kare eh toh peeche hi pad gaya


bunty: shayad hame kisi mandir mein.............bachho sswwooosh


ek khatarnaak teer thik ranjeet ke sir ko bhed gaya hota agar bunty ne use neeche na jhukaya hota toh khel romanchak hota jaa raha hain...

countinue..

Us drishya ko dekhkar bunty ke hosh ud jate hai, bunty ko is tarah sahma hua dekh bunty bhi thoda ghabra jata hai..

ranjeet : kya hua bunty? tum aise kya dekh rahe ho


bunty : bhago ranjeet bhago yahan sabhi mar chuke hain koi bhi jinda aadmi nahi hain maine yehi laash dekhim thi aaj subah aur abhi phir wahi dekh raha hu shayad yeh chakra har raat chalta hain aur ham bekaar mein hi bich mein aakar maare jayenge


ranjeet : kya bakwaas kar rahe ho tum thik toh ho


bunty : yeh bahas karne ka wakt nahi hain ranjeet hame yahan se jaana...


ranjeet bachooo....

swoosh


bunty ki madad se ranjeet woh vaar toh bacha gaya par shayad uski jindgi ke pal gine chune hi rah gaye the tabhi toh woh waha khada sthir hokar apni maut ka intezaar kar raha tha jabki bunty lagataar chiikh raha tha ki..


bunty : come on ranjeet bhago, bhago ranjeet kya soch rahe ho woh tumhe maar dalega bhago ranjeet


woh shaitan apna khadak utha chuka tha ranjeet ko marne ke liye aur tabhi khhaaacchhhak......

ek farsa thik us shaitaan ke siine ke bicho bich jaakar lagta hain aur woh uske jhatke se kaafi peechhe jaakar girta hain ranjeet apni aankho par vishwaas nahi kar paa raha tha jab woh bunty ko apni apne dar par kaabu pakar usse ladta hua dekhta hain


bunty: kya soch rahe ho chalo woh jaldi hi uth jayega.


ranjeet bina kuch soche samjhe uske peeche bhagta chala jaat hain


ab woh dono kaafi door nikal aaye hain us gaon se aur aaraam se ek ped ke neeche aaraam karne ko rukte hain


ranjeet : main nahi jaanta tha ki tum itne himmatwale bhi ho sakte ho


bunty : tumne abhi mujhe jana hi kahan hain main aisi aur bhi kai chize kar sakta hu waise mujhe zor ki susu aa rahi hain kya tum mere sath waha tak aa sakte ho


ranjeet : ha ha ha ha mister bahadur kya hua


ranjeet : main nahi aaunga dekho mujhme thodi bahut sharam baaki hain isliye tum akele jaao


bunty : kam se kam peechhe hi khade ho jana aage bhi aane ki koi jaroorat nahi hain mujhe himmat milegi


ranjeet: thik hain ab rone mat lagna par main peeche hi rahunga


bunty : ha ha thik hain par rehan jaroor bhag mat jana


dono ek bade jhad ke paas jaate hain aur bunty shuru ho jaata hain


bunty : ranjeet tum ho naa


ranjeet: haa is baadboo ko sunghne ke liye main yahi hu


bunty: kaun si badboo mujhe toh nahi aa rahi.waise tum ho naa?


xxxx : hhhhhaaaaaa


bunty : kaun!!!!!!!!!!!!!


bunty jaise hi peeche dekhta hain toh uske hosh ud jaate hain kyunki....

countinue..
______________________________
bunty jaise hi peeche dekhta hain toh uske hosh ud jaate hain kyunki....


kyunki peechhe ranjeet paaglo ki tarah haas raha hota hain aur jab tak bunty ko asliyat ka aabhas hota hain tab tak ranjeet ki hansi aur badh jaati hain kyunki bunty ki is dauran bunty ki pant gili ho chuki thi


bunty : ranjeet ke bachhe aaj main tujhe nahi chodunga chahe woh saya tujhe maare ya na maare par teri maut toh hokar rahegi.ruk bhagta kidhar hain.

bunty ranjeet ke peeche bhagta hain aur ranjeet ek vishaal peepal ke ped ke dusri oor jaakar kuchh palo ke liye bunty ki aankho se oojhal ho jaat hain par jaise hi bunty bhi us mod tak pahunchta hain woh seedha jaakar ranjeet se takrata hain jo ki pehle se hi maano saas roke khada tha. wajah saamne thi wahi shaitaan apne sir ko ek hath me liye saamne khada tha.

dimaag aaj pehli baar apni jagah nahi tha aur agar tha bhi toh aaj shayad woh kaam karne ke mood mein toh bilkul hi nahi tha kyunki dono kisi mook darshak ki tarah use ektak dekhe jaa rahe the tabhi chamki uski khadag(talwaar) aur swooosh...........


dono ki kismat unka sath kuch jyada hi de rahi thi kyunki woh ek baar phir maut ko chakma dene mein kamyaab ho gaye the.bas ab unki kismat unke kadmo aur shaitan ke ghode ki raftaar par nirbhar thi jisme shayd jeet shaitan ki hi hoti agr bunty bhagte bhagte ek bel ko utha kar dusre ped ki daal se atka na deta toh kyunki shaitan usme ulajh kar kaafi peechhe rah chuka tha.



ranjeet: hurrah tumne ham dono phir se bacha liya bunty meri jaan tumhari karz ke tale dabi hui hain agar kabhi mauka mila toh main jaroor kisi na kisi tarah is karz ko jaroor chukaunga

bunty : are maine kya kiya hain main toh apni jaan bacha raha tha galti se tum bhi bach gaye



ranjeet : ab mujhe lag raha hain ki tum sahi the ki jungle mein koi hain jo ki har raahgiir ka khoon kar deta hain.......par subah subah waise ab subah toh hone hi waali hain par phir bhi woh ham par abhi hamla kyun kar rah tha


bunty : ho sakta hain ki woh subah ke aas paas maarta ho aur log samajhte ho ki woh hamesha subah subah hi maarta hain



ranjeet : hhmmm ho sakta hain.tumhe kya lagta hain ki kya woh phir se hamare peechhe aayega ham usse kaafi aage nikal chuke hain aur woh kahi nazar bhi nahi aa raha hain


bunty : mujhe nahi lagta hain ki woh subah tak ya shahar pahunchne tak hamara peechha chodega isliye hame hamesha satark rehan hoga


chhrr chhrr chhrr


ranjeet : yeh kiske chalne ki aawaaz hain.
aage ke durahe par bunty aur ranjeet bilkul vipreet dishao mein mud jaate hain aur shaitaan apna shikaar chunta hain dheere bhagne waale bunty ko.
kehte hain na jab kismat kharab ho toh aadmi har taraf se hasta hain thik aisa kuchh hua bunty ke sath saamne gehri khai hain aur dusri taraf woh shaitaan dheeme dheeme kadmo se bunty ki taraf apne kadam badha raha tha ranjeet thik peechhe khada tha par bilkul majboor woh neeche ki oor gardan jhuka kar apni kismat par ro raha thi ki use ek chamakdaar cheez dikhai di aur woh chiz thi shaitan ka khadag

ranjeet ko woh uski aakhiri ummed lagi aur hathash nirash ranjeet ne uska istemaal karne mein ek pal ki bhi deri nahi ki


swoosh................


un badi badi aankhon ko apni oor dekhte hue ranjeet buri tarah se dar raha tha woh shaitan ranjeet ki taraf badha aur uski gardan ab shaitan ke hath mein thi


shaitan hasa buri tarah hasa aur dhuul mein mil gaya


ranjeet awaak rah gaya shaitaan ke aise vyavahaar se aur use sacchhai ka ehsaas tab hua jab bunty ne use apni good mein utha liya


bunty : oye kamaal kar diya yaar (pucchhy) tune toh meri life bacha li yaar u are too good yaar too good.tu cham hain yaar sachhi


ranjeet : chalo aakhirkaar hamne us khooni se toh chutkaara aa hi liya



bunty: thanks dost tumhare jaise himmat wale aajkal kahan milte hain tum sach mein great ho wada kari jab tak tum is duniya mein ho tab tak tum mujhe nahi bhoologe


ranjeet : waada raha


subah ki pehli kiran padi ranjeet par aur ranjeet pehli baar befikra khara hokar iska anand le raha tha


ranjeet : kitna achha lagta hain subah subah ugte suraj ko dekhna aur khaaskar jab aap apni manjil par pahunchkar ise dekho jaise main toh bas ab shahar pahunch hi gaya.waise shahr mein tum kahan...........


bunty,bunty yeh tumhe kya ho raha hain tumhare sharir ki haddiya

kyun dikh rahi hain mujhe kya hua hain tumhe ...kya....


bunty: maaf karna ranjeet kkhhaachaak (aur woh naakhoon seedhe ranjeet ke pet ko chheer gaye aur hairaan ranjeet dekhta raha)


bunty : yeh meri majboori hain aaj main yahan hu kal tum hoge tum bhi yaha tab tak bhatkoge jab tak tum bhi kisi aur ko nahi maar dete aur is kaam mein woh shaitan jaroor tang adayega sambhal kar rehna usse aur ho sake toh mujhe maaf kar dena agli raat


kalu : kaun ho tum bhai


ranjeet : main ranjeet hu raasta bhatak gaya hu..


and the story continues....................

ye tha kali rat ka rahashya, q insanO ki maut subah kohi hoti thi, rota hua yuvak......
ye kram lagatar chalta hai kali rat ko
thanx all visitors,

Unknown

Phasellus facilisis convallis metus, ut imperdiet augue auctor nec. Duis at velit id augue lobortis porta. Sed varius, enim accumsan aliquam tincidunt, tortor urna vulputate quam, eget finibus urna est in augue.

No comments:

Post a Comment